پارچه فیلتر پرس | پارچه پلی استر | پارچه های صنعتی | کیسه آند | آبتین صنعت

پارچه پلی استر
پلی استر (polyester) یک پارچه مصنوعی است که معمولا از طریق نفت به دست می آید. این پارچه یکی از محبوب ترین منسوجات جهان به شمار می آید و در هزاران کاربرد مصرفی و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. پلی استر از نظر شیمیایی نوعی پلیمر است که در درجه اول از ترکیبات درون گروه عملکردی استر تشکیل شده است. بیشتر الیاف پلی استر مصنوعی و مبتنی بر گیاه از طریق اتیلن (ماده سازنده نفت است که می تواند از طریق دیگر مواد نیز حاصل گردد) ساخته می شوند. هر چند که بعضی از شکل های پلی استر زیست تجزیه پذیر هستند، اما بیشتر آنها در طبیعت تجزیه نمی شوند، بنابراین تولید پلی استر و استفاده از آن موجب آلودگی در سراسر جهان می شود. پلی استر در بعضی از کاربردها ممکن است تنها جزء سازنده محصولات پوشاک باشد، اما مخلوط کردن پلی استر با پنبه و دیگر الیاف طبیعی بسیار متداول است. استفاده از پلی استر در پوشاک سبب کاهش هزینه ها می شود، اما راحتی پوشاک را نیز کاهش می دهد. وقتی پلی استر با پنبه مخلوط می گردد، خاصیت چروک شدن، دوام پذیری و چین خوردگی این الیاف طبیعی تولید شده به صورت گسترده بهبود پیدا می کند. پارچه پلی استر در برابر شرایط محیطی دارای مقاومت زیادی است که باعث می گردد تا برای استفاده طولانی مدت در کاربردهای فضای باز ایده آل باشد.
پارچه ای که امروزه آن را به عنوان پلی استر می شناسیم، نقش مهم فعلی خود را در اقتصاد معاصر در سال 1926 به عنوان تریلین (Terylene) آغاز کرد که اولین بار توسط والاس کاروترز (Wallace Carothers) در بریتانیا تولید گردد. دانشمندان بریتانیایی در طول سال های 1930 تا 1940 میلادی به توسعه شکل های بهتر پارچه اتیلن ادامه دادند و این تلاش ها سرانجام توجه سرمایه گذاران و نوآوران آمریکایی را به خود جلب کرد. پارچه پلی استر در اصل توسط شرکت دوپونت (DuPont Corporation) که دیگر الیاف مصنوعی مانند نایلون را نیز تولید کرده است، برای مصرف انبوه توسعه داده شده است. متفقین در طول جنگ جهانی دوم، به الیاف زیادی برای تولید چتر نجات و دیگر مواد جنگی نیاز داشتند و بعد از جنگ، شرکت دوپونت و دیگر شرکت های آمریکایی در زمینه رونق اقتصادی پس از جنگ برای مواد مصنوعی خودشان یک بازار مصرفی جدید پیدا نمودند. در ابتدا مصرف کنندگان به خصوصیات دوام پذیری بهبود یافته پلی استر نسبت به الیاف طبیعی علاقمند شدند. این خصوصیات امروزه نیز معتبر است. با این حال در سال های اخیر، تأثیر مخرب زیست محیطی این الیاف مصنوعی با جزئیات بیشتری مشخص شده است و طرز فکر مصرف کنندگان در مورد پلی استر به طور قابل توجهی تغییر کرده است. با این وجود، پلی استر هنوز یکی از گسترده ترین پارچه های تولید شده در جهان باقی مانده است و پیدا کردن پوشاک مصرفی که در آن حداقل درصد مشخصی از الیاف پلی استر وجود نداشته باشد، سخت است. با این حال پوشاکی که حاوی پلی استر است، در گرمای بالایی ذوب خواهد گردید، هر چند که بیشتر کاراکترهای آن الیاف طبیعی باشند. الیاف ذوب شده می توانند صدمات جسمی جبران ناپذیری ایجاد نمایند.
پارچه پلی استر چگونه تولید می شود؟
فرآیند تولید استفاده شده برای ساخت پلی استر ممکن است با توجه به نوع پلی استر تولید شده متغیر باشد.
اتیلن پلی استر (Ethylene Polyester)
اتیلن پلی استر (PET) رایج ترین شکل تولید شده الیاف پلی استر است. مؤلفه اصلی PET، اتیلن استخراج شده از نفت است. در فرآیند تولید کردن الیاف پلی استر، اتیلن به عنوان پلیمری که با دیگر مواد شیمیایی جهت تولید یک مؤلفه پایدار الیاف واکنش نشان می دهد، به کار می رود. چهار روش برای تولید الیاف PET وجود دارد و فرآیند تولید پلی استر با توجه به روش استفاده شده کمی متغیر است.

فیلامنت (Filament): فیلامنت های پلی استر، الیاف پیوسته ای هستند که سبب تولید پارچه های صاف و نرم می گردند.
استیپل (Staple): استیپل های پلی استر شبیه به استیپل های استفاده شده برای تولید نخ پنبه هستند. استیپل های پلی استر همانند استیپل های پنبه معمولا به موادی شبیه به نخ ریسیده می شوند.
تو (Tow): توی پلی استر مانند فیلامنت پلی استر است، اما فیلامنت های در توی پلی استر به صورت شل در کنار همدیگر قرار می گیرند.
فایبرفیل(Fiberfill): از فیلامنت های پیوسته پلی استر تشکیل شده اند، اما این فیلامنت ها به طور خاص بیشتر حجم ممکن برای تولید محصولات حجیم مانند بالش، بارانی و پرکننده برای عروسک های حیوانی مصنوعی را به خود اختصاص می دهند.
فرآیند تولید الیاف پلی استر با واکنش برقرار کردن اتیلن گلیکول با دی متیل ترفتالات (dimethyl terephthalate) در درجه حرارت بالا شروع می شود. این واکنش یک مونومر را به وجود می آورد که سپس دوباره با دی متیل ترفتالات جهت تولید یک پلیمر واکنش نشان می دهد. این پلیمر پلی استری ذوب شده از طریق یک محفظه واکنشی به صورت نوارهای طویل اکسترود می گردد و این نوارها اجازه می یابند تا خنک و خشک شوند، سپس آنها به صورت تکه های کوچک از هم جدا می گردند. تکه های کوچک حاصل شده سپس دوباره برای تولید به ماده شبیه به عسل ذوب می شوند که برای تبدیل به الیاف از طریق یک اسپینرت (نخ ریس) اکسترود می گردند. با توجه به نوع الیاف فیلامنت، استیپل، تو یا فایبرفیلی که مورد نیاز است، فیلامنت های پلی استر حاصل شده ممکن است برش خورده شوند یا با مواد شیمیایی مختلفی جهت دستیابی به محصول نهایی درست واکنش برقرار کنند. الیاف پلی استر در بیشتر حالت ها قبل از اینکه رنگ آمیزی شوند یا در معرض دیگر فرآیندهای پس از تولید قرار بگیرند، به نخ ریسیده می شوند.

پلی استر PCDT
فرآیند تولید پلی استر PCDT مشابه با فرآیند ساخت پلی استر PET است، اما این نوع از پلی استر دارای ساختار شیمیایی متفاوتی است. اگرچه PCDT از اتیلن گلیکول واکنش داده شده با دی متیل ترفتالات تشکیل شده است، اما فرآیندهای تولید مختلفی برای ساخت این دو نوع متداول از پلی استر مورد استفاده قرار می گیرد.
پلی استر مبتنی بر گیاه
بیشتر انواع پلی استر مبتنی بر گیاه از طریق اتیلن گلیکول واکنش نشان داده شده با دی متیل ترفتالات تولید می شوند. هر چند که منبع اتیلن استفاده شده در PET و پلی استر PCDT، نفت است، با این حال تولید کنندگان پلی استر مبتنی بر گیاه به جای این منابع از اتیلن موجود در نیشکر استفاده می کنند.
در حالت کلی فرآیند تولید پلی استر را می توان به صورت زیر خلاصه نمود:
1- تولید یک مونومر: فرآیند تولید الیاف پلی استر با واکنش نشان دادن اتیلن گلیکول با دی متیل ترفتالات در درجه حرارت های بالا شروع می شود. این واکنش منجر به تولید مونومر می گردد.
2- ایجاد یک پلیمر: سپس مونومر دوباره با دی متیل ترفتالات برای تولید یک پلیمر واکنش نشان می دهد.
3- اکسترود کردن: این پلیمر پلی استری ذوب شده از طریق یک محفظه واکنشی به صورت نوارهای طویل اکسترود می گردد و این نوارها اجازه می یابند تا خنک و خشک شوند، سپس آنها به صورت تکه های کوچک از هم جدا می گردند.
4- نخ ریسی: سپس تکه های حاصل شده برای تولید ماده ای شبیه به عسل دوباره ذوب می شوند که از طریق یک اسپینرت برای تولید الیاف اکسترود می گردند.
5- مرحله تکمیل نهایی: فیلامنت های پلی استر حاصل شده ممکن است برش خورده شوند یا با مواد شیمیایی مختلفی جهت دستیابی به محصول نهایی درست واکنش برقرار کنند.
پارچه پلی استر چه کاربردی دارد؟
تشخیص دادن این نکته مهم است که PET استفاده شده برای تولید پارچه پلی استر از همان نوع پلاستیک مبتنی بر نفت است که برای تولید بسیاری از محصولات مصرفی مصنوعی که در کارهای روزانه از آنها استفاده می کنیم، به کار می رود. به عنوان مثال، این پلاستیک برای تولید ظرف های غذا، بطری های آب آشامیدنی و طیف گسترده ای از انواع مختلف محصولات صنعتی و مصرفی مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال در میان الیافی که به عنوان پلی استر شکل می گیرند، PET در هزاران کاربرد مصرفی مختلف به کار گرفته می شود. در حالت معمول PET به عنوان جایگزین پنبه مورد استفاده قرار می گیرد و در بعضی از کاربردها ممکن است به عنوان جایگزین معقولی برای دیگر الیاف طبیعی مانند پشم و ابریشم نیز در نظر گرفته شود. اساسا هر چیز تولید شده از طریق پنبه میتواند با پلی استر نیز تولید شود. از پیراهن ها و شلوارهای روزمره گرفته تا لباس مهمانی شبانه فاخر این نوع پارچه کاربرد دارد، پس می توان استفاده های آن را بی شمار توصیف کرد. تولید کنندگان برای ساخت کت و شلوار، ژاکت، جوراب، لباس زیر و تقریبا هر چیزی که می توان برای موقعیت های غیر رسمی، تجاری یا رسمی آن را بر تن کرد، از پارچه پلی استر استفاده می نمایند.
علاوه بر این، تولید کنندگان برای تولید وسایل خانگی متنوع نیز از پلی استر استفاده می کنند. به خصوص نوعی پلی استر به نام میکرو الیاف (microfiber) در کاربردهای وسایل خانگی آشپزخانه و حمام به برتری زیادی دست پیدا کرده است. مصرف کنندگان به خاطر نرمی و قدرت جذب میکرو الیاف در کاربردهایی مانند حوله حمام، حوله صورت و حوله های آشپزخانه از این ماده استفاده می کنند. تولید کنندگان ممکن است پلی استر را برای تولید وسایل خانگی مانند پتو، فرش، رو مبلی و پرده نیز به کار بگیرند. پارچه پلی استر ممکن است برای پشتی دار کردن صندلی و مبل نیز به کار رود. به دلیل مقاومت در برابر پارگی بالای این نوع از پارچه ممکن است والدین یا صاحبان حیوانات خانگی، محصولات پلی استر را ترجیح دهند. از کاربردهای صنعتی پلی استر می توان به ساخت نمایشگرهای LCD، فیلم هولوگرام، قایق و بطری اشاره کرد. در کل کاربردهای پارچه پلی استر را می توان به صورت زیر خلاصه نمود:
برای تولید پوشاک: استفاده شده در ساخت پیراهن، شلوار، لباس مهمانی شبانه، کت و شلوار، ژاکت، جوراب و لباس زیر؛
برای تولید وسایل خانگی: استفاده شده در ساخت حوله های حمام، حوله های آشپزخانه، حوله های صورت، پتو، فرش، رومبلی، پرده، پشتی دار کردن صندلی و مبل؛ برای کاربردهای صنعتی: استفاده شده در ساخت نمایشگرهای LCD، فیلم هولوگرام، قایق و بطری.
پارچه پلی استر در چه کشورهایی تولید می شود؟
براساس مطالعه انجام گرفته در سال ۲۰۰۶، چین بزرگترین تولید کننده الیاف پلی استر است. چین بزرگترین بازار پلی استر جهان را داراست که باعث شده است تا این کشور به قطب صنعت پلی استر بین المللی تبدیل گردد. تایوان، کره، هند، ژاپن و اندونزی دیگر تولید کنندگان عمده پلی استر هستند و بعضی از تولیدات پلی استر هنوز در ایالات متحده اتفاق می افتد. وقتی الیاف پلی استر در چین و دیگر کشورهای آسیایی تولید می گردد، آنها عمدتا در آسیا برای تولید پوشاک و دیگر مواد مصرفی مبتنی بر پلی استر باقی می مانند. پس از کامل شدن محصولات، پوشاک پلی استر به کشورهای مختلف در جهان غرب و فراتر از آن صادر می شود.
قیمت پارچه پلی استر به چه صورت است؟
قیمت کنونی الیاف پلی استر خام در حدود ۱ دلار برای هر پوند است، اما این قیمت روزانه با افزایش یا کاهش رو به رو می شود. حتی با در نظر گرفتن نوسانات جزئی، باز هم پلی استر یکی از ارزان ترین انواع محصولات نساجی در جهان به شمار می آید و این عامل به افزایش محبوبیت جهانی این محصول منجر شده است. وقتی تولید کنندگان از پلی استر برای تولید پارچه استفاده می کنند، قیمت آن در حدود ۱ دلار برای هر یارد است. تولید کنندگان پوشاک و دیگر مواد مصرفی پلی استر، سپس این پارچه را به محصول نهایی تبدیل می کنند و این محصولات به دست مصرف کننده در بازار می رسد. هر چند که اختلاف قیمت بین پلی استر و دیگر پارچه ها با رسیدن این پارچه به بازار مصرفی به طور قابل توجهی کاهش پیدا می کند، اما قیمت کم جهانی پلی استر به طور معمول موجب افزایش محبوبیت کلی این الیاف در کاربردهای پوشاک مصرفی شده است. ادامه قیمت مقرون به صرفه پلی استر موجب کاهش هزینه های تولید پوشاک می شود و تلاش مصرف کنندگان برای استفاده از الیاف طبیعی که تأثیر زیست محیطی کمی دارد را با شکست مواجه می کند.
چه تفاوتی بین انواع مختلف پارچه پلی استر وجود دارد؟
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره پارچه پلی استر لازم است تا جزئیات بیشتری در مورد سه نوع اصلی این نوع منسوج به دست آورده شود.
اتیلن پلی استر
اتیلن پلی استر که به عنوان PET نیز شناخته می شود، مهمترین نوع پلی استر موجود در بازار است. در بیشتر زمینه ها، حتی اگر انواع دیگری نیز از پلی استر موجود باشند، باز هم کلمه پلی استر با PET مترادف است.
پلی استر مبتنی بر گیاه
مزیت عمده پلی استر مبتنی بر گیاه به زیست تجزیه پذیر بودن این پارچه بر می گردد. با این حال هزینه های تولید پلی استر مبتنی بر گیاه زیاد است و نسبت به منسوجات معادلی همچون PET یا PCDT از دوام کمتری برخوردار است.

پلی استر PCDT
هر چند که پلی استر PCDT مانند پلی استر PET محبوب نیست، اما از قابلیت کشش بیشتری برخوردار است که این مسئله این نوع از پارچه را برای کاربردهای خاص ایده آل نموده است. پلی استر PCDT نسبت به پلی استر PET، دوام بیشتری دارد، بنابراین این پارچه اغلب برای کاربردهای حاوی وظایف سنگین مانند پارچه رو مبلی و پرده ترجیح داده می شود.
پارچه پلی استر چه تأثیری بر روی محیط زیست دارد؟
پلی استر در کل بر روی محیط زیست تأثیر منفی دارد. این پارچه از زمان تولید تا استفاده و سپس دور انداختن، در هر مرحله ای از چرخه استفاده بر محیط زیست تأثیر بدی ایجاد می کند. جهت استخراج مواد اصلی استفاده شده در تولید پلی استر، لازم است تا سوخت های فسیلی به دست آورده شود، اما این سوخت ها منابع محدودی هستند که برای کاربردهای تولید انرژی و پلاستیک حیاتی قلمداد می گردند. فرآیند پالایش نمودن نفت خام به نفت، مواد سمی متعددی را به محیط زیست وارد می نماید که این مواد هم برای آب و هم برای زمین مضر تلقی می شوند.
وقتی پالایشگاه ها، نفت را تولید می نمایند، فرآیندهای پالایش دیگری جهت تولید اتیلنی که برای ساخت پلی استر استفاده می شود، نیاز است. این فرآیندهای استخراج مضر هستند و مواد سمی بیشتری را به محیط زیست وارد می کنند. فرآیند تبدیل نمودن اتیلن به الیاف پلی اتیلن ترفتالات (polyethylene terephthalate) سبب تولید محصولات فرعی مصنوعی مضر بیشتری می شود و فرآیندهای رنگ زنی و به عمل آوری استفاده شده توسط سازندگان پارچه پلی استر نیز ممکن است یکی از راه های وارد شدن آلودگی به محیط زیست اطراف و اکوسیستم منطقه باشد.
علاوه بر این، تولید پلی استر اغلب هزینه های قابل توجه اجتماعی و فرهنگی دارد. اکثریت تولید کنندگان پلی استر در جهان از نیروی کار همانند برده استفاده می کنند و کارگران را در معرض مواد شیمیایی سمی قرار می دهند که ممکن است آسیب عصبی، سرطان یا دیگر شرایط وخیم را برای جنین به وجود آورند. بیشتر شرکت های تولیدی پلی استر اغلب توسط شرکت های بین المللی بزرگ اداره می شوند که با بهره برداری از افراد بی سواد کشورهای فقیر خودشان را ثروتمند می کنند. وقتی پارچه پلی استر تولید شده به بازار مصرفی وارد می شود، تأثیرات مضر زیست محیطی آن ادامه پیدا می کند. براساس مطالعه نوآورانه سال ۲۰۱۴، پارچه های پلی استر قابل شستشو با دست یا با ماشین لباسشویی، میکرو الیاف مصنوعی ریزی را در درون منبع آب آزاد می نمایند. هر پارچه آکریلیک به نظر از نظر آلودگی میکرو الیاف بدترین نوع منسوج باشد، اما پلی استر نیز در این حوزه رتبه دوم را داراست. آلودگی میکرو الیاف در منبع آب، سلامتی آبزیان را با خطر رو به رو می کند و آب آشامیدنی را در موقعیت های کل جهان با آلودگی مواجه می نماید.
همان کاری که مصرف کنندگان اغلب به ناچار با انواع پوشاک انجام می دهند در مورد لباس های پلی استری نیز به دور انداختن ها آنها مبادرت می ورزند. با این حال برخلاف الیاف زیست تجزیه پذیر مانند پشم، پنبه یا ابریشم، پلی استر به صورت طبیعی در محیط زیست تجزیه نمی گردد. هر چند که دانستن زمان دقیق ماندن پلی استر در اکوسیستم زمین قبل از تجزیه شدن آن غیر ممکن است، اما محققین حوزه محیط زیست کاملا توافق دارند که پارچه های مصنوعی مانند پلی استر ممکن است برای تجزیه شدن کامل تحت شرایط محیط طبیعی به قرن ها زمان نیاز داشته باشند.
در کل پلی استر در هر مرحله ای از تولید برای محیط زیست مضر است و چون روش مناسبی برای تجزیه کردن آن وجود ندارد، به ناچار موجب آلودگی اکوسیستم جهان می شود. توسعه الیاف پلی استر مبتنی بر گیاه به نظر می رسد که گامی به سوی تلطیف کردن این وضعیت ناگوار باشد، اما مشخص نیست که این جایگزین برای PET مبتنی بر نفت (که تأثیرات منفی قابل توجهی بر روی آلودگی پلی استر به وجود می آورد) به جذابیتی در بازار نساجی دست خواهد یافت یا خیر.
گواهینامه های موجود برای پارچه پلی استر
پارچه پلی استر ممکن است واجد شرایط دریافت گواهینامه های متعددی باشد. پلی استر بازیافت شده نسبت به شکل های جدید این پارچه می تواند گواهینامه های بیشتری کسب کند. مثلا OEKO-TEX برای منسوجات پلی استری خاص، گواهینامه استاندارد 100 (Standard 100) را ارائه می دهد و استاندارد جهانی بازیافت (GRS)، پلی استر بازیافت شده را به عنوان خالص تأیید می نماید. دیگر سازمان هایی مانند Intertek، پارچه PET بازیافت شده را نیز تأیید می کنند و مصرف کنندگان ممکن است پلی استر بازیافت شده را حتی مطلوب تر نیز تشخیص دهند. با این حال چون پلی استر یک پارچه مصنوعی است، لذا واجد شرایط دریافت گواهینامه های ارگانیک نیست؛ حتی شکل های مبتنی بر گیاه پلی استر نیز چون تحت فرآیندهای تولیدی شیمیایی قابل توجه قرار می گیرند، لذا حالت های ارگانیک مواد گیاه اصلی دیگر محلی از اعراب ندارد.
پارچه پلی استر یکی از انواع پارچه‌ها با الیاف مصنوعی است که امروزه از ان به عنوان جایگزین مناسبی برای پنبه و یا نخ طبیعی استفاده می‌کنند و در صنعت پوشاک و مد کاربرد بسیاری دارد. در این مطلب شما را با پارچه پلی استر و انواع کاربرد آن آشنا خواهیم کرد.
تاریخچه پارچه پلی استر
دو شیمیدان بریتانیایی در سال ۱۹۴۱ میلادی پس از آزمایشات و تحقیقات مختلف به نوعی الیاف مصنوعی دست پیدا کردند که پلی استر نامیده شد. پلی استر در اویل طرفدار چندانی نداشت اما در سال ۱۹۷۰ به صورت افزایشی این پارچه محبوب شد، طوریکه از آن به عنوان فیبر معجزه‌ای استفاده می‌کردند چرا که لباس‌هایی که از جنس پلی استر بود تا ۶۸ روز بدون اتو کردن صاف و قابل پوشش بود. از دیدگاه علمی پلی استر نام یک پلیمر مصنوعی است که معمولا با نام پلی اتلین ترفتلات(PET) می‌شناسند اما در زبان ساده و رایج به نام پلی استر که نوعی پلاستیک است، شناخته شده است.
خصوصیات و ویژگی‌های پارچه پلی استر چیست؟
به طور کلی می‌توان گفت تمام لباس‌هایی که جنس آن‌ها پلی استر است استحکام فو‌ق العاده بالایی دارد. حال با ویژگی‌های بارز این پارچه آشنا شوید:
پلی استر، پارچه بادوام
مقاومت پلی استر در برابر مواد شیمیایی، کشش، چین و چروک، ساییدگی یا فرسایش و انبساط و انقباض بسیار بالا است و همین موضوع سبب شده تا این پارچه در صنعت مد و پوشاک بسیار محبوب شود.
استحکام و رنگ پذیری بالا در پارچه پلی استر
الیاف به کار رفته در این مدل پارچه بسیار قوی و البته سبک هستند طوریکه علاوه بر استحکام بسیار بالا، قدرت رنگ پذیری بالایی نیز دارد و به همین خاطر است که تنوع رنگ در مدل این پارچه بسیار زیاد است.
نگهداری ساده از پارچه پلی استر
یکی از مزیت‌های بسیار خوب پلی استر امکان نگهداری بسیار ساده آن است. شما به راحتی می‌توانید بارها این پارچه را بشویید، خشک کنید و سپس استفاده کنید.
پلی استر، عایق رطوبت
یکی از مزیت‌های دیگر این پارچه ضد آب بودن آن است. در واقع به هیچ وجه آب به درون تار و پود این پارچه نفوذ نمی‌کند از این رو می‌توان به عنوان یک پارچه عایق رطوبت از آن برای الیاف دیگر استفاده کنیم.

پلی استر، مناسب با شرایط آب و هوا
حتی در بدترین و سخت‌ترین شرایط آب و هوایی که هر پارچه دیگری ممکن است شکل و فرم اولیه خود را از دست بدهد، این پارچه بدون هیچ تغییری ثابت می‌ماند.
پلی استر، لغزنده و روشن
اگر این پارچه را از نزدیک لمس کنید متوجه خاصیت ابریشمی و لغزنده آن خواهید شد. علاوه بر این این پارچه خالص به رنگ روشن است و این یک ویژگی بسیار خوب است چرا که به راحتی قابل شناسایی است و نسبت به سایر پارچه‌ها خاص است و در موقعیت‌هایی خاص می‌توان از آن استفاده کرد.

نحوه نگهداری و شستشو پارچه پلی استر
همانطور که می‌دانید برای اطلاع از شرایط نگهداری، اتو کردن و شستشو بایستی به برچسب داخل لباس مراجعه کرد تا از مواد تشکیل دهنده لباس و نحوه نگهداری از آن مطلع شوید. حال اگر لباس مورد نظر شما شامل درصد بالایی پلی استر بود جای هیچ نگرانی نیست زیرا مراقبت از این لباس پلی استر بسیار راحت است و تنها کافی است چند نکته اساسی را به خاطر بسپارید:
شستشو دقیق لباس پلی استر
اگر از ماشین لباسشویی برای شستشو لباس‌های خود استفاده می‌کنید، می‌توانید هنگام شستشو لباس‌های پلی استر خود از یک نرم کننده خوب استفاده کنید تا الکتریسیته ساکن پارچه پلی استر را کاهش دهد.
خشک کردن لباس پلی استر
تنها نکته‌ای که برای خشک کردن این جنس لباس باید به خاطر بسپارید این است که اگر لباس‌های پلی استر را در دمای پایین خشک کنید دوام لباس بالاتر می‌رود.
اتو کشی لباس پلی استر
هر چند لباس پلی استر جنس بسیار بادوام و مقاومی دارد و آسانی چروک نمی‌شود اما اگر تصمیم دارید لباس پلی استر خود را اتو کنید حتما دقت کنید اتو گرم باشد و هرگز از دمای داغ اتو برای اتوکشی استفاده نکنید.
خشک شویی
شما می‌توانید لباس‌های پلی استر خود را در خانه بشویید و یا بدون هیچ گونه نگرانی آن‌ها را به دست خشک شویی بسپارید زیرا هیچ مشکلی برای بافت لباس شما پیش نخواهد آمد.
معایب پارچه پلی استر چیست؟
همانطور که قبل‌تر هم به آن اشاره کردیم پلی استر یک نوع الیاف مصنوعی است. حال برخی از افراد با توجه به حساسیت‌هایی که دارند، دوست دارند تنها از لباس‌هایی با الیاف طبیعی مثل نخ یا پنبه استفاده کنند. درست است که الیاف طبیعی مزیت خوبی که دارند این است که هیچ گونه آلرژی به همراه ندارد اما این الیاف بسیار گران هستند و نیاز به مراقبت ویژه دارند پس انتخاب به عهده شما است که از میان پارچه پلی استر با الیاف مصنوعی و مستحکم با الیاف طبیعی اما گران قیمت و حساس یکی را انتخاب کنید.
پلی استر، پارچه غیر قابل تنفس
یک اصطلاحی در مورد پارچه‌ها وجود دارد که به عمل نقل و انتقال رطوبت و بخار آب از لباس به بیرون مربوط است، اصطلاح تنفس پارچه است. متاسفانه پارچه‌هایی مانند پلی استر که دارای الیاف مصنوعی هستند، قابلیت تنفس را ندارند و دلیل این موضوع این است که قابلیت جذب رطوبت توسط پارچه پلی استر بسیار کمتر از الیاف طبیعی است. با این حال امروزه تولیدات مدرن پارچه سبب شده تا نوعی پارچه پلی استر با قابلیت جذب تولید کنند. یکی دیگر از معایب این پارچه که به ندرت ممکن است برخی افراد نسبت به آن واکنش آلرژی داشته باشند، حساسیت الیاف مصنوعی پلی استر است که معمولا با واکنش‌های پوستی در افراد حساس رخ می‌دهد.
اشتعال پذیری بالای پلی استر
یکی از مهمترین نکاتی که باید در خصوص پارچه‌های پلی استر به خاطر بسپارید، امکان اشتعال پذیری بالای آن است. پس اگر از لباس صد درصد پلی استر استفاده می‌کنید حتما از هر گونه شعله‌ای به دور باشید.
الکتریسیته ساکن پلی استر
درست است که الکتریسیته ساکن جز معایب بسیار مهم پارچه نیست چون در بسیاری از الیاف دیگر این مورد وجود دارد اما ممکن است این الکتریسیته کم به مدل مو شما آسیب برساند.
مشکل محیط زیستی پلی استر
همانطور که می‌دانید پلی استر جزو الیاف نفتی است و مواد نفتی جزو منابع بازگشت ناپذیر در طبیعت هستند، از این رو دوستداران محیط زیست مشکل بازگشت ناپذیری پلی استر را یکی از معایب این پارچه می‌دانند.
کاربردهای پلی استر چیست؟
همانطور که در موضوع این مقاله اشاره کردیم، یکی از متدوال‌ترین موارد مصرفی پلی استر در صنعت پارچه و پوشاک است. حال از طرف دیگر به علت استحکام بسیار بالا این ماده، از آن برای تولید طناب و بطری‌های قابل بازیافت نیز استفاده می‌کنند.

به طور کلی کاربرد چشمگیر پلی استر را می‌توان در صنعت مد و لباس برای ساخت انواع منسوجات، کاپشن، لباس ورزشی، انواع کت بارانی، لوازم خواب مانند ملحفه، پتو، کیسه خواب و وسایل تزیینی و دکوراتیو مانند چمدان، کیف، لوازم منزل و ساخت انواع کمربند ایمنی، عایق و … مشاهده کرد.
کاملا واضح است که هر پارچه‌ای کیفیت خاص خودش را دارد و ویژگی‌های متنوع و منحصر به فردی دارد که کاربر آن نیز متفاوت است. علاوه بر این به خاطر داشته باشید تمام پارچه‌های پلی استر از نظر کیفیت و خصوصیات مربوطه یکسان نیستند در نتیجه هنگام خرید پارچه، حتما با توجه به نیاز خود کیفیت پارچه را تعیین کنید.
پلی استر پارچه غیر قابل تجزیه بیولوژیکی است که تجزیه آن می تواند تا 20 تا 200 سال طول بکشد. این متریال امروزه یکی از پارچه های برتر برای ساخت لباس است. تقریباً می توان گفت که در حدود 60 درصد پوشاک موجود در فروشگاه ها از پلی استر ساخته شده اند.
پارچه پلی استر پارچه ای مصنوعی ساخت بشر است که از الیاف پلی استر تولید شده است. ماهیت پلی استر از آن دسته از پلیمرهای تهیه شده از روغن است. الیاف پلی استر متداول ترین فیبر ساخته شده در سراسر جهان هستند. این محصول یکی پارچه های با کیفیت و قوی است که برای تولید پوشاک و مبلمان منزل و مصارف صنعتی استفاده می شود.
اولین بار در سال 1941 اولین الیاف پلی استر به نام تریلن ساخته شد. در سال 1951 هنگامی که اولین تولید الیاف پلی استر تجاری ایالات متحده توسط شرکت DuPont انجام شد، تولید پلی استر خیلی رایج نبود. اما از آن زمان در مورد پلی استر چیزهای زیادی تغییر کرده است.
تا سال 2007 پلی استر به عنوان یکی از مهمترین الیاف برای تولید پارچه ظاهر شد که کاهش تولید پنبه و همچنین سایر پارچه های طبیعی، منجر به محبوبیت بی سابقه این متریال در دنیای پوشاک شد. پلی استر 95 درصد رشد جهانی تولید الیاف مصنوعی در آینده را تشکیل می دهد.
بیشتر پلیمرهای پلی استر با مخلوط کردن اتیلن گلیکول (مشتق شده از نفت) و اسید ترفتالیک ساخته می شوند. اسید ترفتالیک نیز از پارا زایلن ساخته می شود که از روغن تقطیر شده به دست می آید. متداول ترین پلی استر برای اهداف الیاف، پلی اتیلن ترفتالات (PET) است که برای ساخت بطری استفاده می شود.
پارچه پلی استر برای چه محصولاتی استفاده می شود؟
امروزه از پارچه پلی استر برای ساختن لباس هایی با قیمت مناسب، کاربردی و راحت از لحاظ نگهداری و تهیه وسایل منزل با هزینه کم و تهیه ملحفه، روکش مبلمان و پرده استفاده می شود. از مخلوط پنبه و پلی استر نیز برای ساخت پیراهن، بلوز و سایر لباس ها استفاده می شود. ترکیب پلی استر و پشم به عنوان پارچه قابل استفاده خواهد بود.
از پلی استر 100 درصد برای ساخت پارچه مبلی، پارچه کت و آستر و از الیاف پلی استر به عنوان پر کننده در بالشتک ها، روتختی ها، تشک ها، لحاف ها استفاده می شود. نخ تک رشته ای که در خیاطی و گلدوزی از آن استفاده شده با الیاف پلی استر ساخته می شود.
راستی اگر علاقه مندید با مراحل تولید و مواد اولیه پارچه آشنا شوید پیشنهاد می کنیم مقاله جذابی که در رابطه با مراحل تولید پارچه نوشته ایم را از دست ندهید.
فواید پلی استر
مزایای استفاده از پلی استر به شرح زیر است:

پلی استر ارزان است!
این واقعیت وجود دارد که پارچه پلی استر در مقایسه با سایر پارچه ها ارزان است. پلی استر از روغن خام ساخته می شود و کاهش قیمت روغن به این معناست که هزینه تولید این پلیمر کم است. پارچه مخلوط پلی استر و پنبه ارزان تر از 100 درصد پنبه است.
پلی استر بسیار محکم و بادوام است!
الیاف پلی استر به عنوان یک فیبر فوق العاده قوی به حساب می آید. کمربندهای ساخته شده از پلی استر از فولاد مستحکم تر هستند! به راحتی توسط اکثر مواد شیمیایی، الکل و روغن آسیب نمی بیند.
همچنین در هنگام شستشو در برابر کشش و جمع شدن مقاوم هستند. برخلاف الیاف طبیعی، حتی در حالت مرطوب نیز قوی می مانند. از کیفیت عمده ای که ما در مورد پلی استر در همه جا دیده ایم، مقاومت در برابر سایش را می توان نتیجه گیری کرد. همچنین در برابر نور خورشید آسیب نمی بیند.
پلی استر سبک و انعطاف پذیر است!
اگرچه پلی استر محکم است اما پارچه آن بسیار ظریف و سبک است. همچنین خاصیت ارتجاعی دارد.
نگهداری از پلی استر آسان است!
جنس پلی استر طوری است به راحتی شسته و تمیز می شود و خیلی زود خشک خواهد شد. به راحتی چروک نمی شود و همچنین اگر بلافاصله پس از شستشو و خشک شدن در ماشین لباسشویی، از آن خارج شود، ممکن است نیازی به اتو نداشته باشد. همچنین در برابر کپک، قارچ های پروانه و پوسیدگی مقاومت می کند و توسط حشرات آسیب نمی بیند. پلی استر تا حدودی ضد لک است.
پلی استر هنگام فشار دادن گرما را حفظ می کند!
پلی استر پارچه ای است که بیشتر در ساخت پارچه های چین دار استفاده می شود زیرا می توان آن را بدون استفاده از مواد شیمیایی به پلیسه های تنظیم شده ای با حرارت تبدیل کرد. به کیفیت پلی استر برای حفظ چین ها، ترموپلاستیسیته گفته می شود. بهترین چیز در مورد پارچه پلی استر پلیسه دار این است که بر خلاف پارچه های دیگر، حتی در صورت استفاده از گرما، نرم می ماند.
پیشرفت بیشتر در فنآوری، منجر به تولید پارچه پلی استر با بسیاری از خصوصیات مطلوب می شود که فرد می تواند از پارچه ای با کیفیت بسیار بالا، افزودن الیاف ضد استاتیک و الیاف بازدارنده شعله بهره مند شود.
پلی استر قابل بازیافت است!
پلی استر را می توان بازیافت کرد و الیاف جدیدی از آن تشکیل داد. الیاف، نخ و پارچه پلی استر قابل بازیافت هستند.
پلی استر از نقطه ذوب بالایی برخوردار است!
جنس پلی استر طوری است مقاومت بالایی در برابر گرما از خود نشان می دهد. این ماده با حرارت زیاد تا حدود 200 درجه سانتیگراد نمی سوزد، حتی در این صورت نرم می شود و هرگز نخواهد سوخت. این در تضاد با پارچه های طبیعی است که به راحتی با گرما می سوزند و از این رو برای تولید لباس خواب برای کودکان نامناسب هستند.
پلی استر غیر جاذب است!
پلی استر در تهیه پوشاک ورزشی مفید است زیرا با از بین بردن رطوبت و عرق در حین انجام فعالیت های سنگین، بدن را کنترل می کند. میکروفیبر پلی استر پارچه ای است که اجازه می دهد رطوبت به سطح آن رسیده و به سرعت تبخیر شود.
معایب پارچه پلی استر
جوانب منفی بسیاری در مورد پلی استر وجود دارند، به ویژه این واقعیت که تولید این پارچه شامل مصرف انرژی زیاد و انتشار سم است. این واقعیت که روغن مورد نیاز برای ساخت پلی استر یک منبع غیر قابل بازیابی می باشد، قابل تأمل است و این طور به نظر می رسد که این ماده حامل رنگ در رنگ آمیزی پارچه های پلی استر برای انسان سمی است.
وقتی پنبه با پلی استر مخلوط می شود، پرزهای پارچه ای حاصل از آن بسیار زیاد می شوند. این مهم در مورد سایر ترکیبات پلی استر مانند مخلوط های ریون و پلی استر نیز صادق است. از دیگر معایب پلی استر به عنوان پارچه لباس، قابلیت تنفس آن است که مانند پارچه های طبیعی نیست. بنابراین وقتی لباس پلی استر می پوشید، احساس خنکی نخواهید کرد.
اما نوآوری های جدیدتری مانند میکروفیبر پلی استر این جنبه را تغییر می دهند. پارچه میکروفیبر می تواند رطوبت را از بین ببرد و قابلیت تنفس و راحتی را افزایش دهید. بدترین چیز در مورد پلی استر این است که تجزیه نمی شود و سال ها در خاک باقی می ماند.