تاریخچه پلی‌اتیلن
شرکت شیمیایی Imperial در انگلستان برای اولین بار پلی‌اتیلن را در سال ۱۹۳۳ کشف کرد. فرآیندهای پلیمریزاسیون اولیه در راکتورهای اتوکلاو پرفشار (۱۴،۰۰۰ تا psi 44،۰۰۰) و دماهایی در حدود ۲۰۰ تا ۶۰۰ درجه فارنهایت (۹۳ تا ۳۱۶ درجه سلسیوس) انجام شد. پلی‌اتیلنی که از این راکتورها بدست می‌آمد، «پلی‌اتیلن فشار بالا» نامیده می‌شد. این محصول با استفاده از واکنش زنجیره‌ای رادیکال‌های آزاد و با ترکیب گاز اتیلن تحت فشار با پیروکسید یا مقادیر بسیار کمی از اکسیژن به عنوان آغازکننده، تولید می‌شد.
از آنجاییکه فرآیند اولیه خطرناک و پر هزینه بود، فرآیندهای ایمن تر و کم هزینه تری توسعه یافتند. در دهه ۱۹۵۰، پلی‌اتیلن تولید شده در فشار پایین تولید شد. بعلاوه، در این روش‌ها با استفاده از تغییر کاتالیستها، دما و فشار فرآیند، تنوع بیشتری در سازماندهی ساختارهای مولکولی امکان پذیر شد.